बस्दछ यसरी छाप कसैको
नसोच्नु कहिल्यै पाप कसैको।
म बाटो तर्की घुमेर आएँ
भैदियोस भनेर मिलाप कसैको।
लेखियुन गजल यस्तरी लाग्दछ
याद कसैको होस् आलाप कसैको।
हेरि बस्दछन हाँगा पात फूललाई
मनोमानी कसैको सन्ताप कसैको।
रिझाएर हैन बिझाएर जितिन्
र भनिन् थिएन करकाप कसैको।
रुखै मुनि झर्ने भए फल सँधै
ईनाममा किन होस् नाप कसैको।
म भन्न सक्छु यस्तै सयौं शेर अरु
तर किन उरालौं रक्तचाप कसैको।
~ रबिन्द्र रिजाल ~
Rabindra Rijal