गोपी नाथ लोहनी

अहो ! कस्तो सिताराको झलक् देखिन्छ त्यो मुख्मा,

सदा-काल हेर्न क्या तागत् रवाफ् यस्तै छ त्यो मुख्मा ।।

सुनी वाणी मधुर् तिन्को यही पर्ने छ भान् मन्मा

मृतक्लाई जियाऊने सुधा खानी छ त्यो मुख्मा ।।

कमल् जस्तो सफा रोगन् विना दाग्को भई फेरि,

शशीको दाग झै बीचमा अमोल् कोठी छ तयो मुख्मा ।।

गजल् गीत विध्न निक्लन्छन् इमन् जर्वारीया माहां,

कसै निक्नुन्न नाथ् भन्ने कउन् कारण् छ त्यो मुख्मां ।।

~ गोपी नाथ लोहनी 'नाथ' ~ 

Gopi Nath Lohoni 'Naath’