धिरेन्द्र प्रेमर्षी

मेरो मनको धरहरा गर्ल्याम गुर्लुम ढाल्यौ किन 

मुटु नै अँध्यारो पारी दियो दियो चाहिँ बाल्यौ किन 

बत्ति न हो बल्दै जाँदा त्यस्तै पनि निभी हाल्थ्यो 

जान्दा जान्दै थपि थपि दियोमा घिउ हाल्यौ किन 

गजलका धुन मेरा सुन्थ्यौ गुन्थ्यौ गुनगुनाउँथ्यौ 

आज तेस्कै खिशी गर्दै भजन गाउन थाल्यौ किन 

~ धिरेन्द्र प्रेमर्षी ~

Dhirendra Premarshi