बिवस बलभद्र कोईराला

काँचको पो रैछ मुटु फुटे पछि चाल पाएँ 

तिम्रो मायाँ मल्हम थियो छुटे पछि चाल पाएँ 

अर्थ हुन्न फुल्नुको बिना सुबास हाँगा माथि 

भन्थ्यौ तिमि हाँगा बाट छुटे पछि चाल पाएँ 

जति बाँड्यो उति बढ्छ भन्थ्यौ तिमि मायाँ 

रित्तिएछ आफु तिमीले लुटे पछि चाल पाएँ

जिउँदै मार्यो पिरतीले भन्थे केहि पागलहरु 

आफ्नै छाती पोल्दा पिट्दा जुटे पछि चाल पाएँ

~ बिवस बलभद्र कोईराला ~

Biwas Balabhadra Koirala